Aan de vooravond van mijn 2e reis naar Nepal

Begin 2013

Aan de vooravond van de voorbereidingen op mijn 2e reis naar Nepal merk dat ik een soort balans op maak van wat mijn vorige reis me gebracht heeft. Ik durf te stellen dat ik nog steeds ruimte ervaar zowel in mijn lichaam als in mijn leven. Een lieve vriendin schreef dat ik begonnen ben mijn plekje in mijn eigen leven te creëren. Magische woorden!

Balans

Ik ervaar nu duidelijk dat ik ‘mijn verleden’ niet ben en/of hoef te leven. Ik pak dingen anders aan en ben me bewust dat dit een proces is. Dat ik niet ‘zomaar' vanuit een anders denken en doen, andere gevoelens heb. Het bewustzijn is er en dat is waardevol. Tenslotte ben ik ook niet in een paar weken of zelfs jaren gevormd tot de vrouw die ik nu ben. 

Het is belangrijk dat ik mijn gevoel en eventuele angst uitspreek (ook al lijkt het nog zo stom). Zo ben ik eerlijk naar mezelf en de ander toe. Goed geaard zijn en dicht bij mezelf blijven helpen me daarbij. Zo voorkom ik dat er een radartje gaat draaien dat een soort neerwaartse spiraal van gedachten en gevoelens veroorzaakt.

Grenzen

Ik wil grenzen verleggen maar tegelijkertijd binnen mijn eigen grenzen blijven. Grenzen die ik nodig heb om prettig te functioneren. Ook als dat niet binnen de geijkte kaders past. 

Moeilijk om niet meer te willen passen in dat, wat 'men' vindt hoe het hoort. Om me niet meer aan te passen. Niet dat ik nu overal tegenaan wil of ga schoppen. Zo is het zeker niet. Eerder: "Ik mag zijn zoals ik ben. Dat is goed genoeg". Een mantra voor mezelf een stukje dat nog dieper mag wortelen.

                                 

Voelen
Toch neem ik dit thema niet mee op reis naar Nepal. Ik ga voor de ervaring van het lopen, om de kracht van de Himalaya weer te voelen. Om gevoed te worden door de rust en het vertrouwen. Met volle teugen te genieten van alles wat ik tegen ga komen.

Op naar de Top
Dit keer ga ik een week eerder dan mijn reisgenoten naar Nepal voor een eigen programma. Zo mag ik o.a een dag met Daan Vermeer (reisjournalist) en Holi mee om allerlei, voor toeristen minder toegankelijke en bijzondere plekken te bezoeken.

Vertrek ik met een 'touristbus' naar de Terrai, dicht tegen de grens met India, om het Chitwan National Park te bezoeken.

Het hoogtepunt van mijn reis zal echter de Pelgrimsroute naar de heilige Gosaikunde meren zijn. Om die te bereiken zal ik de Laurabina La over steken, een pas op 4.620 meter hoogte. Ik heb er goed voor getraind en mega veel zin in!

Anita